distress
US /dɪˈstres/
UK /dɪˈstres/
1.
ความทุกข์, ความเศร้า, ความเจ็บปวด
extreme anxiety, sorrow, or pain
:
•
She was in great distress after losing her job.
เธออยู่ในความทุกข์อย่างมากหลังจากตกงาน
•
The news caused him considerable emotional distress.
ข่าวนี้ทำให้เขาเกิดความทุกข์ทางอารมณ์อย่างมาก
1.
ทำให้เป็นทุกข์, ทำให้เศร้า, ทำให้เจ็บปวด
cause (someone) extreme anxiety, sorrow, or pain
:
•
It distressed him to see his children suffering.
มันทำให้เขาเป็นทุกข์ที่เห็นลูกๆ ของเขาต้องทนทุกข์
•
The constant noise began to distress her.
เสียงรบกวนที่ต่อเนื่องเริ่มทำให้เธอเป็นทุกข์
2.
ทำให้เก่า, ทำให้เสียหาย, ทำให้ดูทรุดโทรม
damage or mar the surface of (something) by making it appear older or more worn
:
•
The furniture was deliberately distressed to give it an antique look.
เฟอร์นิเจอร์ถูกทำให้เก่าโดยเจตนาเพื่อให้ดูเหมือนของเก่า
•
They sell distressed jeans with rips and faded areas.
พวกเขาขายกางเกงยีนส์ฟอกที่มีรอยขาดและสีซีด