dismayed
US /dɪˈsmeɪd/
UK /dɪˈsmeɪd/
1.
ตกใจ, ท้อแท้
feeling distress or consternation
:
•
She was dismayed by the news of the accident.
เธอรู้สึกตกใจกับข่าวอุบัติเหตุ
•
He looked dismayed when he saw the damage.
เขาดูตกใจเมื่อเห็นความเสียหาย
ตกใจ, ท้อแท้
feeling distress or consternation