diplomatic
US /ˌdɪp.ləˈmæt̬.ɪk/
UK /ˌdɪp.ləˈmæt̬.ɪk/
1.
ทางการทูต
of or concerning the profession, activity, or skill of managing international relations
:
•
The ambassador handled the crisis with great diplomatic skill.
เอกอัครราชทูตจัดการวิกฤตด้วยทักษะทางการทูตที่ยอดเยี่ยม
•
They are engaged in complex diplomatic negotiations.
พวกเขากำลังมีส่วนร่วมในการเจรจาทางการทูตที่ซับซ้อน
2.
มีไหวพริบ, รอบคอบ
having or showing an ability to deal with people in a sensitive and effective way
:
•
She gave a very diplomatic answer to avoid offending anyone.
เธอให้คำตอบที่มีไหวพริบมากเพื่อหลีกเลี่ยงการทำให้ใครขุ่นเคือง
•
It requires a diplomatic approach to resolve the conflict.
ต้องใช้วิธีการที่มีไหวพริบในการแก้ไขความขัดแย้ง