diacritic
US /ˌdaɪ.əˈkrɪt̬.ɪk/
UK /ˌdaɪ.əˈkrɪt̬.ɪk/
1.
เครื่องหมายเสริมสัทอักษร, เครื่องหมายกำกับเสียง
a mark, sign, or symbol added to a letter or character to indicate a specific phonetic value, stress, tone, or other linguistic feature
:
•
The acute accent is a common diacritic in French.
เครื่องหมายเสียงสูงเป็นเครื่องหมายเสริมสัทอักษรทั่วไปในภาษาฝรั่งเศส
•
Many languages use diacritics to distinguish between words with similar spellings.
หลายภาษาใช้เครื่องหมายเสริมสัทอักษรเพื่อแยกแยะคำที่มีการสะกดคล้ายกัน