ความหมายของคำ accent ในภาษาไทย
accent ในภาษาอังกฤษหมายถึงอะไร? มาร่วมค้นหาความหมาย การออกเสียง และวิธีใช้คำนี้อย่างละเอียดกับ Lingoland
accent
US /ˈæk.sənt/
UK /ˈæk.sənt/
คำนาม
1.
สำเนียง
a distinctive mode of pronunciation of a language, especially one associated with a particular nation, locality, or social class.
ตัวอย่าง:
•
She spoke with a strong French accent.
เธอพูดด้วยสำเนียงฝรั่งเศสที่ชัดเจน
•
His regional accent was very noticeable.
สำเนียงท้องถิ่นของเขาเป็นที่สังเกตได้ชัดเจน
คำพ้องความหมาย:
2.
การเน้นเสียง, การออกเสียง
a special emphasis given to a syllable or word in speech, typically by a rise in pitch or intensity.
ตัวอย่าง:
•
The word 'present' has the accent on the first syllable when it's a noun.
คำว่า 'present' มีการเน้นเสียงที่พยางค์แรกเมื่อเป็นคำนาม
•
She put a strong accent on the word 'never'.
เธอเน้นเสียงหนักที่คำว่า 'never'
คำพ้องความหมาย:
3.
เครื่องหมายเน้นเสียง, เครื่องหมายวรรณยุกต์
a mark on a letter or word indicating pronunciation or stress.
ตัวอย่าง:
•
The acute accent in 'café' indicates the stress.
เครื่องหมายเน้นเสียงแบบเฉียบพลันในคำว่า 'café' บ่งบอกถึงการเน้นเสียง
•
Many French words have a circumflex accent.
คำภาษาฝรั่งเศสหลายคำมีเครื่องหมายเน้นเสียงแบบเซอร์คัมเฟล็กซ์
คำพ้องความหมาย:
กริยา
1.
เน้น, เน้นย้ำ
to emphasize (a particular feature or aspect).
ตัวอย่าง:
•
The new policy accents the importance of customer service.
นโยบายใหม่เน้นย้ำความสำคัญของการบริการลูกค้า
•
Her dress was designed to accent her slender figure.
ชุดของเธอถูกออกแบบมาเพื่อเน้นรูปร่างที่เพรียวบางของเธอ
คำพ้องความหมาย:
เรียนคำนี้ที่ Lingoland