dependence
US /dɪˈpen.dəns/
UK /dɪˈpen.dəns/
1.
การพึ่งพา, การขึ้นอยู่กับ
the state of relying on or being controlled by someone or something else
:
•
The country's dependence on oil exports makes its economy vulnerable.
การพึ่งพาการส่งออกน้ำมันของประเทศทำให้เศรษฐกิจเปราะบาง
•
Children have a natural dependence on their parents.
เด็กมีความพึ่งพาพ่อแม่โดยธรรมชาติ
2.
การติดยา, การติดสุรา
addiction to a drug or alcohol
:
•
He sought treatment for his drug dependence.
เขาเข้ารับการรักษาเพื่อบำบัดการติดยา
•
Alcohol dependence can have serious health consequences.
การติดสุราอาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพอย่างร้ายแรง