deflection
US /dɪˈflek.ʃən/
UK /dɪˈflek.ʃən/
1.
การเบี่ยงเบน, การโก่งตัว, การหักเห
the action or process of deflecting or being deflected.
:
•
The deflection of the ball off the post saved the goal.
การเบี่ยงเบนของลูกบอลออกจากเสาช่วยเซฟประตูได้
•
Engineers studied the deflection of the bridge under heavy load.
วิศวกรศึกษาการโก่งตัวของสะพานภายใต้ภาระหนัก
2.
การเบี่ยงเบน, การเปลี่ยนทิศทาง
a change of direction or course.
:
•
The pilot made a slight deflection to avoid the storm.
นักบินทำการเบี่ยงเบนเล็กน้อยเพื่อหลีกเลี่ยงพายุ
•
His sudden deflection from the topic surprised everyone.
การเบี่ยงเบนจากหัวข้ออย่างกะทันหันของเขาทำให้ทุกคนประหลาดใจ