distortion
US /dɪˈstɔːr.ʃən/
UK /dɪˈstɔːr.ʃən/
1.
การบิดเบือน, การผิดรูป
the action of distorting or the state of being distorted
:
•
The image showed significant distortion at the edges.
ภาพแสดงความบิดเบี้ยวอย่างมีนัยสำคัญที่ขอบ
•
The sound quality suffered from too much distortion.
คุณภาพเสียงได้รับผลกระทบจากการบิดเบือนมากเกินไป
2.
การบิดเบือน, การทำให้ผิดเพี้ยน
a misrepresentation of the truth or facts
:
•
His account of the events was a complete distortion of the truth.
เรื่องราวของเขาเกี่ยวกับเหตุการณ์นั้นเป็นการบิดเบือนความจริงโดยสิ้นเชิง
•
The media often presents a distortion of reality.
สื่อมักนำเสนอการบิดเบือนความเป็นจริง