cowl
US /kaʊl/
UK /kaʊl/
1.
หมวกคลุมศีรษะ, ผ้าคลุมศีรษะ
a large loose hood, especially one forming part of a monk's habit
:
•
The monk pulled his cowl further over his head to shield himself from the rain.
พระสงฆ์ดึงหมวกคลุมศีรษะลงมาคลุมศีรษะเพื่อป้องกันฝน
•
She wore a dress with a draped cowl neckline.
เธอสวมชุดเดรสที่มีคอเสื้อแบบคอถ่วง
2.
ฝากระโปรงหน้า, ส่วนหน้าของรถ
the front part of the body of a motor vehicle, covering the engine
:
•
The mechanic lifted the cowl to inspect the engine.
ช่างเครื่องยกฝากระโปรงหน้าขึ้นเพื่อตรวจสอบเครื่องยนต์
•
The car's sleek design extended from the front bumper to the rear cowl.
การออกแบบที่เพรียวบางของรถขยายจากกันชนหน้าไปจนถึงฝากระโปรงหลัง
1.
ปกคลุม, ห่อหุ้ม
to cover or envelop (something) with or as if with a cowl
:
•
The fog began to cowl the distant mountains, obscuring their peaks.
หมอกเริ่มปกคลุมภูเขาที่อยู่ไกลออกไป บดบังยอดเขา
•
He cowled his face with his hands, trying to hide his tears.
เขาซ่อนใบหน้าด้วยมือ พยายามซ่อนน้ำตา