countenance

US /ˈkaʊn.t̬ən.əns/

UK /ˈkaʊn.t̬ən.əns/

สีหน้า, ใบหน้า

a person's face or facial expression

•

Her calm countenance reassured everyone in the room.

สีหน้าอันสงบของเธอทำให้ทุกคนในห้องรู้สึกสบายใจ

•

He had a stern countenance that rarely showed emotion.

เขามีสีหน้าที่เคร่งขรึมซึ่งไม่ค่อยแสดงอารมณ์

ยอมรับ, อนุญาต

admit as acceptable or possible

•

The school board would not countenance any form of bullying.

คณะกรรมการโรงเรียนจะไม่ยอมรับการกลั่นแกล้งทุกรูปแบบ

•

I cannot countenance such disrespectful behavior.

ฉันไม่สามารถยอมรับพฤติกรรมที่ไม่เคารพเช่นนี้ได้