bug out
US /bʌɡ aʊt/
UK /bʌɡ aʊt/
1.
หนี, รีบออกไป
to leave a place quickly, especially because of an emergency or danger
:
•
When the fire alarm went off, everyone started to bug out of the building.
เมื่อสัญญาณเตือนไฟไหม้ดังขึ้น ทุกคนก็เริ่มหนีออกจากอาคาร
•
We need to bug out before the storm hits.
เราต้องหนีก่อนที่พายุจะมา
2.
ถลน, โปน
to have one's eyes bulge or protrude, often due to surprise, fear, or excitement
:
•
His eyes started to bug out when he saw the huge spider.
ดวงตาของเขาเริ่มถลนเมื่อเขาเห็นแมงมุมตัวใหญ่
•
Her eyes would bug out with excitement every time she talked about her trip.
ดวงตาของเธอจะถลนด้วยความตื่นเต้นทุกครั้งที่เธอพูดถึงการเดินทางของเธอ