breach
US /briːtʃ/
UK /briːtʃ/
1.
การละเมิด, การฝ่าฝืน
an act of breaking or failing to observe a law, agreement, or code of conduct
:
•
The company was sued for breach of contract.
บริษัทถูกฟ้องร้องฐานละเมิดสัญญา
•
His actions constituted a serious breach of trust.
การกระทำของเขาถือเป็นการละเมิดความไว้วางใจอย่างร้ายแรง
2.
ช่องโหว่, รอยแตก, การแตก
a gap in a wall, barrier, or defense, especially one made by an attacking army
:
•
The army made a breach in the enemy's defenses.
กองทัพสร้างช่องโหว่ในการป้องกันของศัตรู
•
A large breach in the dam caused widespread flooding.
การแตกของเขื่อนขนาดใหญ่ทำให้เกิดน้ำท่วมเป็นวงกว้าง
1.
ละเมิด, ฝ่าฝืน
to break a law, agreement, or code of conduct
:
•
He breached the terms of his probation.
เขาละเมิดเงื่อนไขการคุมประพฤติของเขา
•
The hackers breached the company's security system.
แฮกเกอร์เจาะระบบรักษาความปลอดภัยของบริษัท
2.
ทะลัก, โผล่ขึ้น
to make a gap in and break through (a wall, barrier, or defense)
:
•
The floodwaters breached the levee.
น้ำท่วมทะลักเขื่อน
•
The whale breached the surface of the water.
ปลาวาฬโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ