bone

US /boʊn/
UK /boʊn/
"bone" picture
1.

กระดูก

any of the pieces of hard, whitish tissue making up the skeleton in humans and other vertebrates

:
•
The dog buried a bone in the backyard.
สุนัขฝังกระดูกไว้ที่สนามหลังบ้าน
•
He broke a bone in his leg playing soccer.
เขาหักกระดูกที่ขาขณะเล่นฟุตบอล
:
skeletal structureosseous tissue
2.

กระดูก, วัสดุกระดูก

a material made from bone, used for making buttons, ornaments, etc.

:
•
The knife handle was made of polished bone.
ด้ามมีดทำจากกระดูกขัดเงา
•
She wore a necklace with small carved bone beads.
เธอสวมสร้อยคอที่มีลูกปัดกระดูกแกะสลักเล็กๆ
1.

เลาะกระดูก

to remove the bones from (meat or fish) before cooking

:
•
The chef carefully boned the fish before grilling it.
เชฟเลาะกระดูกปลาอย่างระมัดระวังก่อนนำไปย่าง
•
It's easier to bone a chicken when it's raw.
การเลาะกระดูกไก่ตอนดิบจะง่ายกว่า
:
debonefillet
:
to the bonebig-bonedhip bonebone upoccipital bonefrontal bonesphenoid bone