belfry
US /ˈbel.fri/
UK /ˈbel.fri/
1.
หอระฆัง, หอระฆังโบสถ์
the part of a bell tower or steeple in which bells are housed
:
•
The old church's belfry housed a set of ancient bells.
หอระฆังของโบสถ์เก่าเป็นที่ตั้งของชุดระฆังโบราณ
•
Bats often nest in the belfry of abandoned buildings.
ค้างคาวมักจะทำรังในหอระฆังของอาคารร้าง