beading
US /ˈbiː.dɪŋ/
UK /ˈbiː.dɪŋ/
1.
ลูกปัด, การประดับด้วยลูกปัด
a narrow strip of material, typically wood or plastic, used to adorn or finish a surface or to hold something in place
:
•
The decorative beading around the window frame added an elegant touch.
ลูกปัดตกแต่งรอบกรอบหน้าต่างเพิ่มความสง่างาม
•
He carefully applied the wooden beading to the edge of the countertop.
เขาติดลูกปัดไม้ที่ขอบเคาน์เตอร์อย่างระมัดระวัง
2.
การประดับด้วยลูกปัด, การเกิดเม็ดน้ำ
the action of decorating with beads or applying a bead-like finish
:
•
The intricate beading on the gown took hundreds of hours to complete.
การประดับลูกปัดที่ซับซ้อนบนชุดราตรีใช้เวลาหลายร้อยชั่วโมงในการทำ
•
The rain caused a beautiful beading effect on the car's waxed surface.
ฝนทำให้เกิดเม็ดน้ำที่สวยงามบนพื้นผิวรถที่เคลือบแว็กซ์
: