bead
US /biːd/
UK /biːd/
1.
ลูกปัด, เม็ด
a small, often round piece of material, such as glass, plastic, or wood, that is pierced for stringing or threading
:
•
She wore a necklace made of colorful beads.
เธอสวมสร้อยคอที่ทำจากลูกปัดหลากสี
•
The dress was intricately embroidered with tiny glass beads.
ชุดเดรสถูกปักอย่างประณีตด้วยลูกปัดแก้วเล็กๆ
1.
เกาะเป็นเม็ด, เป็นหยด
to form into small drops on a surface
:
•
Water beaded on the freshly waxed car.
น้ำเกาะเป็นเม็ดบนรถที่เพิ่งเคลือบแว็กซ์
•
Sweat beaded on his brow as he worked.
เหงื่อเกาะเป็นเม็ดบนหน้าผากของเขาขณะทำงาน