annoy
US /əˈnɔɪ/
UK /əˈnɔɪ/
1.
รบกวน, ทำให้รำคาญ, ทำให้หงุดหงิด
to make someone slightly angry; to irritate someone
:
•
His constant complaining really annoys me.
การบ่นไม่หยุดของเขาทำให้ฉันรำคาญจริงๆ
•
It annoys me when people talk loudly on their phones in public.
ฉันรำคาญเมื่อผู้คนพูดโทรศัพท์เสียงดังในที่สาธารณะ