compound
US /ˈkɑːm.paʊnd/
UK /ˈkɑːm.paʊnd/
1.
สารประกอบ, ส่วนผสม
a thing that is composed of two or more separate elements; a mixture.
:
•
Water is a chemical compound of hydrogen and oxygen.
น้ำเป็นสารประกอบทางเคมีของไฮโดรเจนและออกซิเจน
•
The new drug is a compound of several natural ingredients.
ยาใหม่นี้เป็นสารประกอบของส่วนผสมจากธรรมชาติหลายชนิด
2.
อาคารประกอบ, บริเวณ
a group of buildings enclosed by a barrier.
:
•
The military base was a heavily guarded compound.
ฐานทัพทหารเป็นอาคารประกอบที่ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนา
•
They lived in a walled compound for security.
พวกเขาอาศัยอยู่ในอาคารประกอบที่มีกำแพงล้อมรอบเพื่อความปลอดภัย
1.
ทำให้แย่ลง, เพิ่มความรุนแรง
make (something bad) worse; intensify the negative aspects of.
:
•
His silence only served to compound her anxiety.
ความเงียบของเขาเพียงแต่เพิ่มความวิตกกังวลของเธอ
•
The company's financial problems were compounded by the economic downturn.
ปัญหาทางการเงินของบริษัทแย่ลงเนื่องจากการชะลอตัวทางเศรษฐกิจ
2.
ทบต้น, เพิ่มพูน
add to (an interest, debt, or problem) by accumulating it.
:
•
Interest is compounded annually.
ดอกเบี้ยจะถูกทบต้นทุกปี
•
His debts continued to compound over time.
หนี้สินของเขายังคงเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ