absent-minded
US /ˌæb.səntˈmaɪn.dɪd/
UK /ˌæb.səntˈmaɪn.dɪd/
1.
เหม่อลอย, ใจลอย
having or showing a habitually forgetful or inattentive disposition
:
•
He's so absent-minded that he often forgets where he parked his car.
เขาเหม่อลอยมากจนมักจะลืมว่าจอดรถไว้ที่ไหน
•
Her absent-minded professor walked into the wrong classroom.
ศาสตราจารย์ที่เหม่อลอยของเธอเดินเข้าห้องเรียนผิด