wrangling
US /ˈræŋ.ɡəl.ɪŋ/
UK /ˈræŋ.ɡəl.ɪŋ/
1.
spór, kłótnia, sprzeczka
the action of arguing or disputing, especially in a lengthy or complicated way
:
•
The legal wrangling over the inheritance lasted for years.
Prawne spory o spadek trwały latami.
•
There was a lot of political wrangling before the bill was passed.
Przed uchwaleniem ustawy było wiele politycznych sporów.
2.
pasterstwo, opieka, zarządzanie
the action of herding or managing livestock, especially cattle or horses
:
•
The cowboy spent his days wrangling cattle on the ranch.
Kowboj spędzał dni na pasterstwie bydła na ranczu.
•
Horse wrangling requires skill and patience.
Opieka nad końmi wymaga umiejętności i cierpliwości.