voiceless
US /ˈvɔɪs.ləs/
UK /ˈvɔɪs.ləs/
1.
bezdźwięczny
not voiced; pronounced without vibration of the vocal cords
:
•
The 's' in 'cats' is a voiceless sound.
's' w słowie 'cats' to dźwięk bezdźwięczny.
•
Many consonants in English are voiceless.
Wiele spółgłosek w języku angielskim jest bezdźwięcznych.
2.
bezgłośny, niemy
having no voice; silent
:
•
The old man was left voiceless after the stroke.
Starszy mężczyzna pozostał bezgłośny po udarze.
•
The crowd stood voiceless, stunned by the news.
Tłum stał bezgłośny, oszołomiony wiadomością.
3.
bezsilny, pozbawiony głosu
having no power to express one's opinions or desires
:
•
The oppressed community felt voiceless in the face of injustice.
Uciśniona społeczność czuła się bezsilna w obliczu niesprawiedliwości.
•
She fought for the rights of the voiceless.
Walczyła o prawa bezsilnych.