uppercut
US /ˈʌp.ər.kʌt/
UK /ˈʌp.ər.kʌt/
1.
podbródkowy, hak w górę
a punch delivered with an upward motion, typically to the opponent's chin or stomach
:
•
The boxer landed a powerful uppercut to his opponent's jaw.
Bokser zadał potężny podbródkowy w szczękę przeciwnika.
•
He trained for months to perfect his uppercut.
Trenował miesiącami, aby udoskonalić swój podbródkowy.
1.
zadać podbródkowy, uderzyć podbródkowym
to hit (someone) with an uppercut
:
•
He managed to uppercut his opponent, sending him reeling.
Udało mu się zadać podbródkowy przeciwnikowi, co sprawiło, że ten się zatoczył.
•
The coach taught him how to properly uppercut.
Trener nauczył go, jak prawidłowo zadać podbródkowy.