unoccupied
US /ʌnˈɑːk.jəˌpaɪd/
UK /ʌnˈɑːk.jəˌpaɪd/

1.
2.
bez zajęcia, wolny, nieczynny
not busy or engaged in an activity
:
•
He found himself unoccupied after finishing all his tasks.
Znalazł się bez zajęcia po wykonaniu wszystkich zadań.
•
Her mind was completely unoccupied, allowing her to relax.
Jej umysł był całkowicie niezajęty, co pozwoliło jej się zrelaksować.