unbending
US /ʌnˈben.dɪŋ/
UK /ʌnˈben.dɪŋ/
1.
nieugięty, sztywny
not readily bending or yielding to pressure
:
•
The old man's posture remained unbending despite his age.
Postawa starca pozostała nieugięta pomimo jego wieku.
•
The steel rod was unbending and could not be shaped by hand.
Stalowy pręt był nieugięty i nie dało się go uformować ręcznie.
2.
nieugięty, nieprzejednany, stanowczy
unwilling to change one's opinions or behavior; resolute
:
•
Her unbending determination helped her achieve her goals.
Jej nieugięta determinacja pomogła jej osiągnąć cele.
•
The manager was unbending in his decision to cut costs.
Menedżer był nieugięty w swojej decyzji o cięciu kosztów.