unyielding
US /ʌnˈjiːl.dɪŋ/
UK /ʌnˈjiːl.dɪŋ/
1.
nieugięty, twardy, solidny
not giving way to pressure; hard or solid
:
•
The ancient oak tree stood unyielding against the strong winds.
Stary dąb stał nieugięty wobec silnych wiatrów.
•
The rock formation was unyielding, resisting all attempts at erosion.
Formacja skalna była nieugięta, opierając się wszelkim próbom erozji.
2.
nieugięty, nieustępliwy, stanowczy
not giving in to argument, plea, or persuasion; resolute
:
•
Despite our pleas, she remained unyielding in her decision.
Mimo naszych próśb, pozostała nieugięta w swojej decyzji.
•
His unyielding determination led him to achieve his goals.
Jego nieugięta determinacja doprowadziła go do osiągnięcia celów.