top
US /tɑːp/
UK /tɑːp/
1.
szczyt, góra
the highest or uppermost point, part, or surface of something
:
•
He reached the top of the mountain.
Dotarł na szczyt góry.
•
Put the book on top of the shelf.
Połóż książkę na górze półki.
2.
top, bluzka
a garment covering the upper part of the body
:
•
She wore a floral top with jeans.
Miała na sobie kwiecisty top z dżinsami.
•
This silk top feels very soft.
Ten jedwabny top jest bardzo miękki w dotyku.
3.
bączek
a child's toy that spins on a point
:
•
The child spun the colorful top on the floor.
Dziecko kręciło kolorowym bączkiem na podłodze.
•
He received a wooden top as a birthday gift.
Otrzymał drewniany bączek jako prezent urodzinowy.
1.
górny, najwyższy
situated on, at, or near the top of something
:
•
The top shelf is dusty.
Górna półka jest zakurzona.
•
He lives on the top floor.
Mieszka na ostatnim piętrze.
1.
znaleźć się na szczycie, przewyższyć
to be at or reach the highest part of something
:
•
The company aims to top the sales charts this quarter.
Firma dąży do znalezienia się na szczycie list sprzedaży w tym kwartale.
•
He managed to top his previous record.
Udało mu się pobić swój poprzedni rekord.
1.
na górze, na wierzchu
at the highest point or position
:
•
The cream rose to the top.
Śmietana uniosła się na wierzch.
•
He put the box top-down.
Położył pudełko do góry dnem.