triage
US /ˈtriː.ɑːʒ/
UK /ˈtriː.ɑːʒ/
1.
triaż
the process of sorting victims, as of a battle or disaster, to determine priority of medical treatment
:
•
The paramedics performed triage at the scene of the accident.
Ratownicy medyczni przeprowadzili triaż na miejscu wypadku.
•
Effective triage is crucial in mass casualty incidents.
Skuteczny triaż jest kluczowy w wypadkach masowych.
2.
priorytetyzacja, ustalanie priorytetów
the process of determining the most important issues or tasks in a situation where many need attention
:
•
We need to do some triage on these customer complaints.
Musimy przeprowadzić triaż tych skarg klientów.
•
Project managers often use triage to prioritize tasks.
Kierownicy projektów często stosują triaż do priorytetyzacji zadań.
1.
triażować, priorytetyzować
to sort and prioritize (patients, problems, etc.) according to urgency or severity
:
•
The emergency room staff had to quickly triage the incoming patients.
Personel izby przyjęć musiał szybko triażować przybywających pacjentów.
•
Before starting the project, we need to triage all the tasks.
Przed rozpoczęciem projektu musimy triażować wszystkie zadania.