transcend
US /trænˈsend/
UK /trænˈsend/
1.
przekraczać, przewyższać
be or go beyond the range or limits of (something abstract, typically a conceptual field or division)
:
•
The artist's work transcends cultural boundaries.
Dzieło artysty wykracza poza granice kulturowe.
•
His achievements transcend those of his predecessors.
Jego osiągnięcia przewyższają osiągnięcia jego poprzedników.
2.
przewyższać, istnieć niezależnie od
exist above and independent of (material realm or universe)
:
•
Some philosophies believe that God transcends the physical world.
Niektóre filozofie wierzą, że Bóg przewyższa świat fizyczny.
•
The soul is said to transcend the body.
Mówi się, że dusza przewyższa ciało.