silence
US /ˈsaɪ.ləns/
UK /ˈsaɪ.ləns/

1.
2.
milczenie, brak odpowiedzi
a refusal to speak or communicate
:
•
Her continued silence on the matter was frustrating.
Jej ciągłe milczenie w tej sprawie było frustrujące.
•
The government's silence on the scandal raised suspicions.
Milczenie rządu w sprawie skandalu wzbudziło podejrzenia.
1.
uciszyć, zamilknąć
make (someone or something) silent; cause to stop speaking or making a noise
:
•
The teacher tried to silence the noisy students.
Nauczyciel próbował uciszyć hałaśliwych uczniów.
•
The new regulations will silence critics of the policy.
Nowe przepisy uciszą krytyków tej polityki.