rap

US /ræp/
UK /ræp/
"rap" picture
1.

rap

a type of popular music of US black origin in which words are recited rapidly and rhythmically over a prerecorded backing.

:
•
He loves listening to old-school rap.
Uwielbia słuchać oldschoolowego rapu.
•
The concert featured various rap artists.
Na koncercie wystąpili różni artyści rapowi.
2.

puknięcie, uderzenie

a quick, sharp blow or knock.

:
•
He gave a sharp rap on the door.
Dał mocne puknięcie w drzwi.
•
I heard a faint rap at the window.
Usłyszałem ciche puknięcie w okno.
:
knocktapstrikehitblow
1.

pukać, uderzać

strike (a hard surface) with a series of rapid blows.

:
•
He began to rap his fingers on the table impatiently.
Zaczął niecierpliwie stukać palcami o stół.
•
The police rapped on the door loudly.
Policja głośno zapukała do drzwi.
:
knocktapstrikehit
2.

rapować

perform rap music.

:
•
He started to rap along with the song.
Zaczął rapować razem z piosenką.
•
She can really rap, her flow is amazing.
Ona naprawdę potrafi rapować, jej flow jest niesamowity.
:
gangsta raprap somebody on the knuckles