pull away
US /pʊl əˈweɪ/
UK /pʊl əˈweɪ/
1.
2.
odskoczyć, zyskać przewagę
to gain a lead or advantage over others in a competition or race
:
•
The runner began to pull away from the rest of the pack in the final lap.
Biegacz zaczął odrywać się od reszty stawki na ostatnim okrążeniu.
•
Our team managed to pull away in the second half of the game.
Nasza drużyna zdołała odskoczyć w drugiej połowie meczu.
3.
wyrwać się, oderwać się
to move one's body or a part of one's body away from someone or something
:
•
She tried to pull away from his grasp.
Próbowała wyrwać się z jego uścisku.
•
He felt a sudden urge to pull away from the conversation.
Poczuł nagłą potrzebę, by oderwać się od rozmowy.