pedestal
US /ˈped.ə.stəl/
UK /ˈped.ə.stəl/
1.
postument, cokół
the base or support on which a statue, obelisk, or column is mounted
:
•
The ancient statue stood proudly on its stone pedestal.
Starożytna statua stała dumnie na swoim kamiennym postumencie.
•
He placed the trophy on the highest pedestal.
Postawił trofeum na najwyższym postumencie.
2.
piedestał, wysoka pozycja
a position in which someone is greatly admired, often uncritically
:
•
She put her favorite author on a pedestal.
Postawiła swojego ulubionego autora na piedestale.
•
It's unhealthy to put anyone on such a high pedestal.
Niezdrowo jest stawiać kogoś na tak wysokim piedestale.
1.
stawiać na piedestale, idealizować
place on or as if on a pedestal
:
•
The artist carefully pedestaled her new sculpture.
Artysta ostrożnie ustawił swoją nową rzeźbę na postumencie.
•
He tends to pedestal his heroes, seeing no flaws in them.
Ma tendencję do idealizowania swoich bohaterów, nie widząc w nich żadnych wad.