panic

US /ˈpæn.ɪk/
UK /ˈpæn.ɪk/
"panic" picture
1.

panika

sudden uncontrollable fear or anxiety, often causing wildly unthinking behavior

:
The crowd was in a state of panic after the explosion.
Tłum był w stanie paniki po eksplozji.
He felt a sudden surge of panic when he realized he had lost his passport.
Poczuł nagły przypływ paniki, gdy zdał sobie sprawę, że zgubił paszport.
1.

panikować, wpadać w panikę

feel or cause to feel panic

:
Don't panic, we'll find a solution.
Nie panikuj, znajdziemy rozwiązanie.
The sudden noise made everyone panic.
Nagły hałas sprawił, że wszyscy spanikowali.