officer
US /ˈɑː.fɪ.sɚ/
UK /ˈɑː.fɪ.sɚ/
1.
oficer, urzędnik
a person holding a position of authority or trust in an organization, especially a government department or the armed forces
:
•
The police officer directed traffic.
Oficer policji kierował ruchem.
•
She was promoted to a senior officer position.
Została awansowana na stanowisko starszego oficera.
1.
obsadzić oficerami, wyznaczyć oficerów
to provide with officers
:
•
The general decided to officer the new regiment with experienced leaders.
Generał zdecydował się obsadzić nowy pułk doświadczonymi oficerami.
•
It's important to properly officer a team for success.
Ważne jest, aby odpowiednio obsadzić zespół oficerami dla sukcesu.