noble
US /ˈnoʊ.bəl/
UK /ˈnoʊ.bəl/
1.
szlachecki, arystokratyczny
belonging to a hereditary class with high social or political status; aristocratic.
:
•
He was born into a noble family.
Urodził się w szlacheckiej rodzinie.
•
The king granted him a noble title.
Król nadał mu szlachecki tytuł.
2.
szlachetny, wzniosły, honorowy
having or showing fine personal qualities or high moral principles.
:
•
He made a noble effort to help the poor.
Podjął szlachetny wysiłek, aby pomóc biednym.
•
It was a truly noble act of self-sacrifice.
To był prawdziwie szlachetny akt poświęcenia.
1.
szlachcic, arystokrata
a person of noble rank or birth.
:
•
The queen invited the nobles to the royal ball.
Królowa zaprosiła szlachtę na bal królewski.
•
Many nobles lost their power after the revolution.
Wielu szlachciców straciło władzę po rewolucji.