metal
US /ˈmet̬.əl/
UK /ˈmet̬.əl/
1.
metal
a solid material that is typically hard, shiny, malleable, fusible, and ductile, with good electrical and thermal conductivity (e.g., iron, gold, silver, copper, and aluminum).
:
•
The sculpture was made of polished metal.
Rzeźba była wykonana z polerowanego metalu.
•
Copper is a common metal used in electrical wiring.
Miedź to powszechny metal używany w okablowaniu elektrycznym.
2.
metal, heavy metal
a genre of rock music characterized by a strong beat and a loud, distorted sound, often with aggressive or dark lyrics.
:
•
He prefers listening to heavy metal music.
Woli słuchać muzyki heavy metalowej.
•
The band played a loud metal song.
Zespół zagrał głośną piosenkę metalową.
1.
pokrywać metalem, ozdabiać metalem
to cover or decorate with metal.
:
•
The artisan decided to metal the edges of the wooden box for durability.
Rzemieślnik postanowił pokryć metalem krawędzie drewnianej skrzyni dla trwałości.
•
The old door was metaled with decorative ironwork.
Stare drzwi były pokryte metalem z ozdobnymi okuciami.