alloy
US /ˈæl.ɔɪ/
UK /ˈæl.ɔɪ/
1.
stop
a metal made by combining two or more metallic elements, especially to give greater strength or resistance to corrosion
:
•
Brass is an alloy of copper and zinc.
Mosiądz to stop miedzi i cynku.
•
Stainless steel is a common alloy used in kitchens.
Stal nierdzewna to powszechny stop używany w kuchniach.
1.
stopić
to mix metals to make an alloy
:
•
The engineers decided to alloy the iron with carbon to create steel.
Inżynierowie zdecydowali się stopić żelazo z węglem, aby stworzyć stal.
•
Gold is often alloyed with other metals to make it harder.
Złoto jest często stopowane z innymi metalami, aby było twardsze.