merit
US /ˈmer.ɪt/
UK /ˈmer.ɪt/
1.
zasługa, wartość, zaleta
the quality of being particularly good or worthy, especially so as to deserve praise or reward
:
•
The proposal has considerable merit.
Propozycja ma znaczną zasługę.
•
Her work is of outstanding merit.
Jej praca jest wybitnej wartości.
1.
zasługiwać
deserve or be worthy of (something, especially reward, punishment, or attention)
:
•
The case does not merit further investigation.
Sprawa nie zasługuje na dalsze dochodzenie.
•
His actions merit a severe reprimand.
Jego działania zasługują na surową naganę.