legitimate
US /ləˈdʒɪt̬.ə.mət/
UK /ləˈdʒɪt̬.ə.mət/
1.
legalny, prawowity, uzasadniony
conforming to the law or to rules
:
•
The court ruled that the business was operating under legitimate practices.
Sąd orzekł, że firma działała zgodnie z legalnymi praktykami.
•
He has a legitimate claim to the inheritance.
Ma uzasadnione roszczenie do spadku.
2.
uzasadniony, rozsądny, słuszny
able to be defended with logic or justification; reasonable
:
•
She had a legitimate reason for being absent.
Miała uzasadniony powód nieobecności.
•
His concerns about the project were entirely legitimate.
Jego obawy dotyczące projektu były całkowicie uzasadnione.
1.
zalegalizować, usprawiedliwić, uprawomocnić
make legitimate; justify or make lawful
:
•
The new law will legitimate the use of cannabis for medical purposes.
Nowe prawo zalegalizuje użycie konopi indyjskich w celach medycznych.
•
His efforts helped to legitimate the new artistic movement.
Jego wysiłki pomogły zalegalizować nowy ruch artystyczny.