innocent
US /ˈɪn.ə.sənt/
UK /ˈɪn.ə.sənt/
1.
niewinny
not guilty of a crime or offense
:
•
The jury found him innocent of all charges.
Ława przysięgłych uznała go za niewinnego wszystkich zarzutów.
•
She was an innocent bystander caught in the crossfire.
Była niewinnym przechodniem złapanym w krzyżowy ogień.
2.
naiwny, niewinny
having no experience of the world or of evil; naive
:
•
Her innocent smile charmed everyone.
Jej niewinny uśmiech oczarował wszystkich.
•
He has an innocent belief that everyone is good.
Ma naiwne przekonanie, że wszyscy są dobrzy.
1.
niewinny
an innocent person
:
•
The police released the innocent after questioning.
Policja zwolniła niewinnego po przesłuchaniu.
•
We must protect the innocent from harm.
Musimy chronić niewinnych przed krzywdą.