innocence
US /ˈɪn.ə.səns/
UK /ˈɪn.ə.səns/
1.
niewinność
the state, quality, or fact of being innocent of a crime or offense
:
•
The jury was convinced of his innocence.
Ława przysięgłych była przekonana o jego niewinności.
•
She maintained her innocence throughout the trial.
Utrzymywała swoją niewinność przez cały proces.
2.
niewinność, naiwność
lack of worldly experience or sophistication
:
•
Her childlike innocence was charming.
Jej dziecięca niewinność była urocza.
•
He lost his innocence at a young age.
Stracił swoją niewinność w młodym wieku.