implicit
US /ɪmˈplɪs.ɪt/
UK /ɪmˈplɪs.ɪt/
1.
domyślny, ukryty
suggested though not directly expressed; implied
:
•
Her silence was taken as implicit consent.
Jej milczenie zostało uznane za domyślną zgodę.
•
There was an implicit understanding between them.
Istniało między nimi domyślne porozumienie.
2.
bezwarunkowy, całkowity
with no qualification or question; absolute
:
•
He had implicit trust in his team.
Miał bezgraniczne zaufanie do swojego zespołu.
•
The soldiers showed implicit obedience to their commander.
Żołnierze okazywali bezwarunkowe posłuszeństwo swojemu dowódcy.