happenstance
US /ˈhæp.ən.stæns/
UK /ˈhæp.ən.stæns/

1.
zbieg okoliczności, przypadek
coincidence
:
•
By a strange happenstance, they met again years later.
Przez dziwny zbieg okoliczności spotkali się ponownie lata później.
•
Their meeting was pure happenstance, not planned.
Ich spotkanie było czystym zbiegiem okoliczności, nieplanowanym.