fight back
US /faɪt bæk/
UK /faɪt bæk/
1.
odpierać atak, bronić się
to resist an attack or an opponent
:
•
The small country decided to fight back against the invasion.
Mały kraj postanowił odpierać atak inwazji.
•
She learned to fight back against bullies.
Nauczyła się odpierać ataki tyranów.
2.
powstrzymać, opanować
to make an effort to control one's emotions or physical reactions
:
•
He tried to fight back the tears as he spoke.
Próbował powstrzymać łzy, gdy mówił.
•
She had to fight back a laugh during the serious meeting.
Musiała powstrzymać śmiech podczas poważnego spotkania.