elusive
US /iˈluː.sɪv/
UK /iˈluː.sɪv/
1.
nieuchwytny, ulotny, trudny do osiągnięcia
difficult to find, catch, or achieve
:
•
The suspect remained elusive, despite a widespread manhunt.
Podejrzany pozostał nieuchwytny, pomimo szeroko zakrojonej obławy.
•
The solution to the problem proved elusive.
Rozwiązanie problemu okazało się nieuchwytne.
2.
wymijający, przebiegły, sprytny
cleverly or skillfully evasive
:
•
His answers were always elusive, never directly addressing the question.
Jego odpowiedzi były zawsze wymijające, nigdy nie odnosiły się bezpośrednio do pytania.
•
The politician gave an elusive speech, avoiding any firm commitments.
Polityk wygłosił wymijające przemówienie, unikając wszelkich konkretnych zobowiązań.