dissociate
US /dɪˈsoʊ.ʃi.eɪt/
UK /dɪˈsoʊ.ʃi.eɪt/
1.
oddzielać, rozdzielać, dystansować się
disconnect or separate (something) from something else so that they are no longer in combination or association
:
•
It's important to dissociate yourself from negative influences.
Ważne jest, aby oddzielić się od negatywnych wpływów.
•
The company tried to dissociate itself from the scandal.
Firma próbowała odciąć się od skandalu.
2.
dysocjować, rozpadać się
(in chemistry) (of a molecule) split into smaller molecules, atoms, or ions, especially reversibly
:
•
When heated, the compound will dissociate into its constituent elements.
Po podgrzaniu związek dysocjuje na swoje składniki.
•
Acids dissociate in water to produce hydrogen ions.
Kwasy dysocjują w wodzie, tworząc jony wodorowe.