disconnect
US /ˌdɪs.kəˈnekt/
UK /ˌdɪs.kəˈnekt/

1.
2.
oderwać, izolować
cause (someone) to lose contact or communication with something or someone
:
•
He felt completely disconnected from his family after moving abroad.
Czuł się całkowicie oderwany od rodziny po przeprowadzce za granicę.
•
The new policies could disconnect the public from the government.
Nowe polityki mogą oderwać społeczeństwo od rządu.
1.
rozłączenie, rozdźwięk
a break in connection or communication
:
•
There was a sudden disconnect in the phone line.
Nastąpiło nagłe rozłączenie linii telefonicznej.
•
The report highlighted a growing disconnect between policy and public opinion.
Raport podkreślił rosnący rozdźwięk między polityką a opinią publiczną.