disgust
US /dɪsˈɡʌst/
UK /dɪsˈɡʌst/
1.
obrzydzenie, wstręt
a feeling of revulsion or strong disapproval aroused by something unpleasant or offensive
:
•
The sight of the rotten food filled her with disgust.
Widok zgniłego jedzenia napełnił ją obrzydzeniem.
•
He expressed his disgust at the politician's actions.
Wyraził swoje obrzydzenie wobec działań polityka.
1.
obrzydzać, odrzucać
cause (someone) to feel revulsion or strong disapproval
:
•
His rude behavior began to disgust her.
Jego niegrzeczne zachowanie zaczęło ją obrzydzać.
•
The amount of waste produced by the factory truly disgusts me.
Ilość odpadów produkowanych przez fabrykę naprawdę mnie obrzydza.