coughing

US /ˈkɔːfɪŋ/

UK /ˈkɔːfɪŋ/

kaszleć

expel air from the lungs with a sudden sharp sound.

•

He started coughing uncontrollably.

Zaczął niekontrolowanie kaszleć.

•

The smoke made her cough.

Dym sprawił, że kaszlała.

kaszel

an act or sound of coughing.

•

He gave a short, dry cough.

Wydał krótki, suchy kaszel.

•

I heard a faint coughing sound from the next room.

Usłyszałem cichy kaszel z sąsiedniego pokoju.