contend
US /kənˈtend/
UK /kənˈtend/
1.
zmagać się, radzić sobie
struggle to surmount (a difficulty or danger)
:
•
She had to contend with a serious illness.
Musiała zmagać się z poważną chorobą.
•
The team had to contend with strong winds during the race.
Drużyna musiała zmagać się z silnymi wiatrami podczas wyścigu.
2.
twierdzić, argumentować
assert something as a position in an argument
:
•
He contends that the new policy is unfair.
On twierdzi, że nowa polityka jest niesprawiedliwa.
•
The lawyer will contend that his client is innocent.
Prawnik będzie twierdził, że jego klient jest niewinny.